Jestem świeżo po dość interesującym wykładzie dr. Joanny Ławickiej. Przetrawiłam, obrobiłam a teraz dziele się z Wami:)
Jak ogarnąć to wszystko? Co jest najważniejsze?
1. SZCZEROŚĆ W RELACJACH
RODZINNYCH Z DZIECKIEM AUTYSTYCZNYM, jest niezwykle ważna. Pozwala szybciej skonfrontować się z samym sobą i zweryfikować swoje życzenia w relacjach na przyszłość.
Jeżeli mówisz cały czas
o tym samym/bawisz się w to samo , możesz być dla mnie po prostu nudny.
Jeżeli zadajesz setki
pytań i pytasz bez wytchnienia wiedz że bardzo lubię z Tobą
rozmawiać , ale teraz nie mam siły i jestem zmęczony.
2. ELASTYCZNOŚĆ - w
zabawie,/w myśleniu, /w przeżywaniu emocji/, w uczeniu się na błędach.
W ZABAWIE:
Poszerzamy zakres i
rodzaje zabaw dziecku ( wprowadzając je w grupę rówieśniczą, obserwując
jednocześnie idee komunikacyjną i motywację dziecka,).
Jak jej nie ma zaczynamy
od zabawy 1-1 ( dostrajając się do świata dziecka i poszerzająć
jego doświadczenie, przemycamy propozycje naszych zabaw,
przynajmniej próbujemy:).
W MYŚLENIU:
np. Jestem na Ciebie zła
, bo nie posprzątałaś biurka. Oznacza to
że jestem zła tu i
teraz
że nie jestem złym
człowiekiem w ogóle
nie oznacza , że przestanę
Cię kochać i akceptować.
W PRZEŻYWANIU/ODCZYTYWANIU EMOCJI:
Nasze emocje się
zmieniają, nie są ciągle takie same.W realnym życiu, że np. ktoś się uśmiecha , nie
zawsze oznacza radość, ważny jest tu kontekst społeczny i co za
tym idzie.
UCZENIE SIĘ NA BŁĘDACH- Jeżeli popełniamy błąd w pisaniu to znaczy, że musimy zmienić
sposób myślenia i pisania danej litery , a nie z uporem maniaka pisać dalej błędnie.Trzeba poprawić błąd, uczenie się na
błędach i wyciąganie wniosków to kluczowa sprawa.
3. OSIĄGANIE NIEZALEŻNOŚCI
JAKO DOSTOSOWANIE SIĘ DO WYMAGAŃ ŻYCIA.
Pokazujemy dziecku, że życie w dorosłości niesie ze sobą określone wymagania (i wiąże się to z osiągnięciem pewnego poziomu niezależności). (Dbanie o siebie, ubieranie się, jedzenie, praca/obowiązki, znajomość czasu/ zegarka i wartość pieniądza).
Druga sprawa to fakt ,że czasem musimy się dostosować do
oczekiwań społecznych ( i robimy nudne rzeczy np. pływamy na basenie czy słuchamy nudnych apeli;
)
Zupełnie inną kwestią jest poszerzenie świadomości dziecka, że życie jest zmienne, że
spotykają nas czasem nieprzewidywalne sytuacje , o różnym
zabarwieniu emocjonalnym, ,że chaos buduje w nas umiejętność
działania mimo przeciwności losu , bo nie żyjemy w idealnie
uporządkowanym świecie.
4. KONTAKTY Z WŁASNYMI
EMOCJAMI I ŚWIADOMOŚĆ, ŻE ŻYJĄC Z INNYMI (w grupie) WPŁYWAMY
NA SIEBIE.
Dziecko będzie miało
kontakt z własnymi emocjami, jeżeli będziemy odpowiadać na jego
potrzeby, jeżeli będziemy dostępni emocjonalnie. To nie jest tylko
problem dzieci z autyzmem, w dzisiejszym świecie wiele dzieci jest
odciętych od swojej emocjonalności.
Dziecko z Asd może mieć
trudności w określaniu swoich emocji, jego opowieści są zwykle
fragmentaryczne, niespójne , w których jest swego rodzaju
bigos-emocjonalno społeczny. I tutaj dziecko wymaga wsparcia,
zaopiekowania się sferą emocjonalno-społeczną, by w przyszłości mogło być szczęśliwym i w pełni akceptującym siebie człowiekiem.
MNC.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz