- pod nazwą kryje się zdolność poznawania samego siebie, panowania nad tym co się myśli i czuje i rozumienia dlaczego coś się robi.
Wszystko to składa się na OBRAZ SAMEGO SIEBIE/SAMOŚWIADOMOŚĆ.
ROZUMIENIE KIM SIĘ JEST I CZEGO SIĘ CHCE.
- ale nie tylko to, inteligencja osobista oznacza znajomość siebie i zdolność wzięcia odpowiedzialności za to , co się w życiu robi ( wychowywanie tylko przez karanie zabiera taką odpowiedzialność i niezależność).
- to również zaradność, dzięki której wiemy, co zrobić , nie mając nikogo, kto by nam powiedział, podpowiedział ( a wszyscy wiemy jakie to trudne w przypadku dzieci z Za).
Jeżeli dzieci robią tylko to co każą im robić rodzice, nauczyciele i rówieśnicy, pozwala im to dużo mniej myśleć i przyczynia się do tego ,że wyrosną na ludzi bez swoich umysłów . ( Myśl sam/sama- ale stwórz taką szansę Rodzicu). Bo jednocześnie chcemy żeby nasze dzieci robiły to co im mówimy , ale i chcemy żeby myślały samodzielnie tzn . same za siebie. Można to osiągnąć, ale należy pamiętać o jednym -dzieci potrzebują czasu na myślenie oraz szansy na podejmowanie własnych samodzielnych decyzji i dokonywania wyborów, żeby mogły wyrobić sobie swój stosunek do świata.
Inteligencja osobista pomaga nam wszystkim rozwiązywać NASZE PROBLEMY ŻYCIOWE.
oznacza ona zrozumienie tego, kim jesteśmy, w jakiej jesteśmy sytuacji i czego chcemy ( praktyczne, pragmatyczne określenie celu).np.:
- problemy z ortografią- dziecko wymyśla swoje metody zaradcze: sprawdza w słowniku i komputerze pisownie, wie ,że jest ona coraz lepsza i wie że w dalszym ciągu musi nad ortografią popracować.
- dziecko impulsywne i wybuchowe- zna swój charakter, próbuje go kontrolować, kiedy traci panowanie nad sobą liczy do 10 , szuka innych sposobów , które pozwala mu się wyciszyć i zdobyć panowanie na sytuacją.
- Dziecko, które często zapomina co ma zrobić ( używa notatnika lub kartek) żeby zaplanować rzeczy które ma zrobić.
ROZWIJANIE INTELIGENCJI OSOBISTEJ:
JAK SIĘ ROZWIJA INTELIGENCJA OSOBISTA:
CO MOŻNA ZROBIĆ BY POMÓC:
MYŚLENIE I UCZUCIA. IDEE PRZEWODNIE.
- Rozmawiajmy z dziećmi o tym, co czuja i myślą o różnych sprawach.
- Zachęcajmy je do realizowania(czasami samodzielnego) własnych przedsięwzięć i pomysłów.
- Rozmawiajmy o tym, co chcą robić i dlaczego, zachęcajmy je do formułowania zamierzeń i wyznaczania sobie celów.
- Pokażmy im , jak tworzyć plany tego, co zamierza się robić, i opowiadajmy im o własnych planach.
- Zachęcajmy je do sprawdzania , jak sobie radzą i modyfikowania planów, kiedy jest to potrzebne.
- Znajdujmy czas na powtórkę z wydarzeń i pomagajmy dzieciom krytycznie ocenić to , co zrobiły.
- Zachęcajmy dzieci , żeby oceniały swoje postępy i znajdowały sposoby osiągania coraz lepszych wyników.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz